Azgıt Kalesi

Hakkında

Azgıt Kalesi, Andırın İlçesi’nin Yeni (Azgıt) Köy’ün sınırları içerisinde ve ilçeye 6 km. uzaklıkta yer alır. Kaynaklara göre Azgıt Kalesi’nin, Roma Dönemi’nde IV. yüzyılda inşâ edildiğini düşünülmektedir. Daha sonra yöreye 395 yılından XI. yüzyılın sonlarına kadar Bizans Devleti hâkim olmuş ve kale esas şeklini bu dönemde almış, son biçimi ise Osmanlılar zamanında verilmiştir.

Kale; Andırın, Göksun, Kadirli ve Çukurova’yı birbirine bağlayan stratejik yolu kontrol altında tutan önemli bir kaledir. Azgıt Kalesi, doğu ve güney tarafındaki dağların geçit verdiği ve “Battalın Kısığı” denilen vâdiye hâkim konumdadır. Kale aynı zamanda, Ak Kale ile Geben ve Çukurova güzergâhı üzerinde bulunan kalelerle bağlantıyı sağlayan garnizon kalesidir.

Kale, yaklaşık 40.00 x 60.00 m. ölçülerindedir. Yapı kayalık tepenin topografik yapısına göre şekil aldığı için oval biçimine yakın bir plâna sahiptir. Kalenin yapımında kireç harçlı ince yonu, kaba yonu ve moloz taş malzeme kullanılmıştır.

Kaleye batı sur duvarının güney tarafında açılan ve bir burçla takviye edilen kapıdan girilir. Avluya beşik tonozla örtülen, fakat bugün tahrip olan dehlizden geçilerek ulaşılır. Kalenin kuzey ve kuzeydoğu kısımları sarp kayalık olduğu için bu bölümler tabi kayalık olarak bırakılmış, diğer kısımlar ise kalın sur duvarlarıyla kuşatılmıştır. Batı ve doğu sur duvarlarının üst kısımları yıkılmıştır. Kalenin içindeki mekânlar yıkılmış olup, bu hacimlere ait duvar ile temel kalıntıları günümüze gelmiştir.

Kalenin güney sur duvarı farklı boyutlarda inşâ edilen yarım daire plânlı üç (3) burçla desteklenmiştir. Güneydoğu köşedeki ana burç iki katlı yapılmıştır. Burcun alt katına beşik tonozlarla örtülen ve iç duvarları sıvalı yan yana iki su sarnıcı yerleştirilmiştir. Ana burcun üst kısmı ise gözetleme kulesi olarak yapılmıştır. Üst kata giriş kuzey duvarında açılan kapıdan sağlanmıştır. Burcun üst duvarlarında çevreyi gözetlemek için dört mazgal pencere bulunmaktadır. Sur duvarları ile burçların üst kısımları yıkıldığı için mazgallı duvar korkulukları günümüze gelmemiştir.

Fotoğraf

Kaynakça

Mehmet ÖZKARCI, Türk Kültür Varlıkları Envanteri: Kahramanmaraş, C.II, Ankara 2007, s.801-802